فیگور «تن تن و حمل میلو»

فیگور یک عروسک با شخصیت قابل تنظیم است که معمولاً از پلاستیک ساخته  می‌شود و اغلب بر اساس شخصیت‌های یک فیلم، کتاب طنز، نظامی، بازی ویدیویی  یا برنامه تلویزیونی ساخته می‌شود. فیگورها برخلاف عموم عروسک‌ها بیشتر  مورد استقبال پسربچه‌ها و بزرگسالان قرار می‌گیرند.

 اصطلاح «اکشن  فیگور» برای اولین بار توسط  Hasbro در سال ۱۹۶۴ ابداع شد تا چهره جو را  برای کودکانی، خصوصاً پسرانی که  با عروسک بازی نمی‌کردند، گزینه ای برای  خرید قرار دهد. عروسک اصطلاحی است  که در درجه اول به عنوان اسباب بازی  دختران بشمار می‌رود، از این رو تغییر  اسم و صفت کمک بزرگی برای ورود به  بازار جدید بود.

 تنوع فیگورها به قدری زیاد است که دیگر  برای داشتن  یکی از آن‌ها مسئله‌ی جنسیت دختر و پسر مطرح نیست. فیگورها  ابعاد مختلفی  دارند و به دو دسته ثابت یا مفصلی طبقه بندی می شوند. همچنین  برای سن و  سال خاصی ساخته نمی‌شوند و می‌توان آن‌ها را هم نوعی اسباب‌بازی برای  کودکان به حساب آورد و هم به عنوان یک استند دکوری روی میز یا کتابخانه  برای دکور اتاق یا آرشیو کلکسیون بزرگسالان استفاده کرد.

 بازی با  فیگور ها معمولا جذابیت زیادی  برای کودکان و نوجوانان و حتی جوانان دارد.  آنها را به دنیای خیال برده و با داستان سازی در ذهنشان مهارتهای ذهنی  متنوعی را در خود تقویت می کنند و با قرارگرفتن در نقش قهرمانان داستانها  عزت نفس و حس خوبشان نسبت به خودشان تقویت می گردد.

ماجراهای تَن‌تَن (به فرانسوی: Les Aventures de Tintin) (به انگلیسی: The Adventures of Tintin) یک مجموعه ۲۴ گانه از آلبوم‌های کامیکس فرانسوی-بلژیکی ساخته شده توسط کارتونیست بلژیکی به نام ژُرژ پروسپه رِمی که با نام مستعار هرژه می‌نوشت، می‌باشد. این مجموعه‌ها یکی از محبوبترین کامیک‌های اروپایی سدهٔ  بیستم میلادی بودند. در سال ۲۰۰۷ یعنی یک سده پس از تولد هرژه در ۱۹۰۷،  تن‌تن در بیش از ۷۰ زبان و بیش از ۲۰۰ میلیون نسخهٔ فروش چاپ شده بود؛ و در رادیو، تلویزیون، تئاتر و فیلم مورد اقتباس قرار گرفته بود.

پیشینه

مجموعه‌ها نخستین بار در ۱۰ ژانویه ۱۹۲۹ به زبان فرانسه در لو پتی ونتیم (بیستم کوچولو) چاپ شدند؛ زیرمجموعه ای از روزنامهٔ بلژیکی لو ونتیم سیکل (سدهٔ بیستم) که ویژهٔ نوجوانان بود. موفقیت مجموعه‌ها سبب شد شکلِ سریال شدهٔ (دنباله دار) داستان‌ها در طول اشغال بلژیک توسط آلمان نازی در روزنامهٔ پیشروی بلژیکی به نام لو سوآ (به فرانسوی: Le Soir به معنای عصر) و پس از آزادی بلژیک نیز در نشریه موفق تن‌تن (به فرانسوی: Le Journal de Tintin) چاپ گردد. در ۱۹۵۰ تیم هنری ای به نام استودیوی هرژه توسط خود وی راه اندازی شد تا کمک حال وی در کارش (به ویژه رنگ آمیزی) باشد، این استودیو نسخه‌های استانداردی از یازده آلبوم تن‌تن (هشت آلبوم جدید به علاوه بازسازی سه آلبوم قدیم شامل سیگارهای فرعون، جزیره سیاه و سرزمین طلای سیاه) را پدیدآورد.

مجموعه‌ها در زمینهٔ اکثراً واقع‌گرایانه‌ای از سده بیستم نگاشته شده‌اند. قهرمان آن تن‌تن است، خبرنگاری جوان، دلیر و ماجراجوی بلژیکی. سگ وفادارش به نام میلو (برفی) وی را یاری می‌کند. از دیگر قهرمانان می‌توان از کاپیتان هادوکِ جسور و بدبین، و یک روشنفکر کم شنوایی به نام پروفسور کَلکولُس (به فرانسوی: پروفسور تورنِسُل) و همین‌طور دو کارآگاه ناشی به نام‌های تامسون و تامپسون (به فرانسوی: دوپون و دوپونط) و یک خوانندهٔ اپرا به نام بیانکا کاستافیوره نام برد.

مجموعه‌ها به خاطر نقّاشی‌های تمیز و گویای خود که در سبک مختص به هرژه یعنی لینیه کلر (در انگلیسی به معنای خط روشن) ترسیم شده اندْ مورد ستایش واقع شده‌اند. پی‌رنگهای خوب مطالعه شده اش ژانرهای گوناگونی را در هم می‌آمیزند: ماجراهای پر شر و شور با عناصری از فانتزی، اکشن، معمایی، دلهره‌آور سیاسی و داستان علمی. داستان‌ها شامل طنز بزن‌بکوبی می‌باشند که با شمه ای طنز پیچیده و نقد سیاسی یا فرهنگی تعدیل شده‌اند. ماجراهای تن‌تن و میلو داستان‌هایی رئالیستی و برگرفته از رویدادهای تاریخ معاصر هستند که از دوره زمانی بین جنگ جهانی اول و دوم آغاز شده و تا اوج دوران جنگ سرد امتداد می‌یابد؛ استعمار، نژادپرستی، رقابت میان دو ابرقدرت، مافیا، جنگ نفت و همه دیگر شاخص‌های تاریخ معاصر در داستان‌های تن‌تن تبلور یافته‌اند.